Marjan de Bruijn

“Ik herinner me een jonge vrouw die zeer verslaafd was. Ik kon geen contact met haar krijgen. Toen ze stopte met gebruiken, veranderde ze van een gesloten vrouw in een vriendelijke, open en grappige dame. Die enorme verandering die mensen vaak in korte tijd doormaken vind ik fantastisch. Werken in de verslavingszorg verveelt nooit. Een verslaving grijpt in op zoveel gebieden, dat we altijd wel iets kunnen bedenken om mensen te helpen. Op z’n minst kunnen we cliënten inzicht geven.

Cliënten melden zich aan als ze gemotiveerd zijn. Dat kan de volgende dag alweer anders zijn. We moeten dus snel handelen. We zijn niet bang om het helemaal anders te doen. Ook al zijn we verstrikt in allerlei regeltjes, we maken altijd een plan op maat. Dat maakt Vincent van Gogh Verslavingszorg bijzonder.

We werken samen met veel andere zorgpartners. Behandelaars binnen Vincent van Gogh, maar ook jeugdzorg, dagbesteding of begeleid wonen. Wie kan aanhaken om die ene cliënt zo goed mogelijk te helpen, moet dat zeker doen. Want zonder aandacht voor wonen, werk, relatie of opleiding, heeft een behandeling minder kans van slagen.

Perfecte aanpak

Zo had een aan cocaïne verslaafde moeder moeite met een opname, vanwege haar kinderen. We hebben toen eerst thuiszorg geregeld en de kinderen uitgelegd wat er met hun moeder aan de hand was. Ook hebben we haar mentaal sterker gemaakt. Pas toen zijn we ons gaan bezighouden met de verslaving. De perfecte aanpak. Moeder kon de zorgen thuis loslaten en zich helemaal richten op haar behandeling. Met succes.

Je moet als psycholoog soms een lange adem hebben om mensen gemotiveerd te houden. Als dat lukt, is er veel te bereiken. Herstel is pas echt als je ook tevreden bent met een leefstijl zonder verslaving.”